Wij zijn gisteren met het vliegtuig uit URGENICH vertrokken naar Tashkent en hebben er weer een dag op zitten......

Even terug naar wat er zo de afgelopen tijd heeft plaats gevonden. We zijn van BUKHARA naar KHIVA vertrokken.Het was een lange reis wel zeven uur rijden door de KIJZIJL KUM DESSERT, zand laag struikgewas en alsmaar zand, rijden in de brandende zon. Af en toe uitstappen in een muur van hitte en dan weer verder. We zijn er gekomen,al voor de muur van Khiva-stad zie je brede grote stadswallen,echt wel een imponerend gezicht. Binnen de stadsmuren wordt er driftig gehandeld in alle vormen van souveniers waarbij het afdingen een grote rol speelt.

Bij zo'n wandeling zie je van alles zo ook de MOHAMED AMIN KHAN MADRASSAH. Een groot gebouw dat volgens de overlevering in het jaar 1852 ruim 250 islamitische studenten huisvestte, het werd alom bekend dat dit de plek was waar je goed kon studeren en de madrassah werd al gauw te klein en men moest gaan uitbreiden om toch aan het aanbod te kunnen voldoen. Er werd aan de grote muur een stuk vrij gemaakt voor nieuwe woonruimte voor studenten.

Vanuit ons hotel kom je Khiva binnen via de westpoort,verkoopsters van souveniers en gekoelde dranken staan aan de ingang om al hun waar te verkopen, aan de rechterkant stond een kiosk waar ik een musemkaart kocht 16000 som voor entree en het maken van foto's.

En nu maar wandelen en kijken wat er te zien valt, nou dat was aardig wat want voor mij ligt een labyrint van straten en steegjes en ben ik terecht gekomen in de wereld van ALLAH KULI KHAN(1826) met zijn extravagante omgeving. Weliswaar een sprookjeswereld maar toch onwerkelijk.

Volgens het verhaal van onze gids,had die ALLAH KULI KHAN grootse plannen en wilde hij een paleis bouwen zo groot dat hij iedereen voor de kroon zou stoten. Het begon al met het aannemen van een architect,dat moest een man van nationale faam zijn.Dat werd na lang zoeken architect USTO NUR MOHAMED TAJIKHAN.Hij moest een paleis ontwerpen met meer dan 163 kamers,grote receptie zalen en dit alles moest binnen drie jaar gerealiseerd zijn.Ga er maar eens aan staan. De architect zag de bui al hangen vroeg na die jaar uitstel.De machtige KHAN ontstak in woede en de architect werd onmiddelijk verbannen naar een stadje van weinig betekenis.

Uiteindelijk werd het paleis gebouwd met de hulp van 1000 slaven en na acht jaar werd het opgeleverd door de beroemde ABDULLAH JIN.

En nu na zo'n 175 jaar slenteren honderden touristen achteloos door de straten en steegjes en vergapen zich aan de vergane glorie.

Door Khiva wandelen,de heilige stad,is het volgen van de weg door het verleden en sta je ineens voor het prachtige mauseleum van SHIR GAZI KHAN MADRASSAH uit 1718 en gebouwd door wel 5000 perzische slaven, zij zouden bij voltooing van het mauseleum vrij komen, maar de edele Shir Gazi Khan vond de constructie ondeugedelijk en volgens de legende kwamen de slaven in opstand tegen hun meester en lynchten hem ter plekke....

Al slenterend kom je weer zo'n mooi bouwwerk tegen : een minaret uit 1908 ISLAM KHODJA MADRASSAH. Met deze minaret komt de 20e eeuw langzaam Khiva binnen en deze mooie wachttoren mag er wezen en valt door heel Khiva te bewonderen.

We moeten nu eten dus ik stop. Men zit op ons te wachten. Mocht er weer internet zijn...wordt vervolgd.